در انتخابات آينده اشتباهات تبليغاتي تكرار نشود

به نام هستي بخش - بهروز فرهاديان- bfarhadian@mailfa.ir-1378

در انتخابات آينده اشتباهات تبليغاتي تكرار نشود

«انتخابات» يكي از نشانه هاي روشن مردمي بودن نظام جمهوري اسلامي است . انتخابات مجلس خبرگان رهبري ، انتخابات رياست جمهوري ، انتخابات مجلس ، انتخابات شوراهاي اسلامي و . . . راه هاي اعمال نظر خواسته هاي منطقي مردم در اداره جامعه است .

آثار مثبت و گرانسنگ اين حضور مردمي است كه نظام جمهوري اسلامي را قادر ساخته در انبوه هجوم هاي بي وقفه بيگانگان ، همچنان مقتدر و سربلند باقي بماند . در اين مقال بازگويي جنبه هاي ارزشمند انتخابات قصد نشده ، چرا كه به انحاء مختلف در اين باره قلم ها بر كاغذ و كلام بر زبان رانده شده است .

معيارها و ضوابطي كه در انتخابات از سوي مردم و نامزدهاي انتخاباتي بايد به اجرا در آيد و همچنين نگراني ها و زيان هاي ناشي از غفلت و يا بي توجهي به اين معيارها مورد نظر است كه گاه در ميان تعريف و تمجيدهاي زياده و عدم دورانديشي و يا منافع آني ، به فراموشي سپرده مي شود .

پيش از اين وقتي هياهوي انتخاباتي فرو مي نشست و واقعيت بي غبار جنجال ها رخ مي نمود ، زيان هاي ناديده ، خود را بر عقول تحميل مي كردند و همين روزنه اميدي مي شد كه در آينده و در موارد مشابه ، نامزدهاي انتخاباتي ، صاحبنظران و مسئولين تصميم سنجيده و منطقي پيشه خواهند كرد . اما دريغا كه در انتخابات شوراها نه تنها از تجارب پيشين استفاده نشد كه اين بار همان ضعف ها و نقائص به شكل نگران كننده تري بروز پيدا كرد .

در محدوده موضوع انتخابات سخن گفتن و راه حل ارائه دادن بر اساس امكانات موجود و دوري از ذهنيت گرايي و پرهيز اكيد از اغفال اذهان عمومي و گريز از وعده هاي نامعقول و انجام نشدني و احترام به شخصيت رقيب انتخاباتي ، انتظاراتي منطقي و منطبق بر تعاليم اسلامي است . اما انگار توسل به راه هاي ناپسند براي جذب آراء مردم كم كم به شيوه اي عادي و پذيرفته شده در آمده است .

اگر در نظام هاي سرمايه داري و غير مردمي اين شيوه پذيرفتني باشد ، در نظام جمهوري اسلامي كه تعاليم اسلامي را اراده كرده ، پذيرفتني نيست . كسي كه خود را نامزد انتخاباتي معرفي كرده تا در چهارچوب ضوابط ديني به رفع مشكلات مردم بپردازد ، چگونه بي توجهي يا چشم بستن بر ضوابط ديني را در شيوه تبليغاتي خويش توجيه مي كند ؟ به يقين در دين اسلام ، هدف وسيله را توجيه نمي كند .

در انتخابات اخير ، با وجود بيش از 280000 نفر نامزد انتخاباتي ، بي نظمي در شيوه تبليغاتي به اوج رسيده بود . گويي در ميدان رقابت ، برنده كسي بود كه در و ديوار و زمين و فضا را بيش از ديگران با نصب پوسترها اشغال كرده باشد . ولع در چسباندن عكس ها به حدي بود كه هم به ملك شخصي افراد آسيب مي رساند و هم به امكانات دولتي ، تابلوهاي مدارس ، علائم راهنمايي و رانندگي ، سر در ادارات و سازمانها و . . . با انواع پوسترهاي تبليغاتي پوشيده شدند كه براي اصلاح مجدد نياز به اتلاف وقت و هزينه خواهد بود . احتمال خطرات جاني و مالي ناشي از آسيب رسيدن به علائم راهنمايي و رانندگي بر كسي پوشيده نيست . همه اين خسارات و زيان ها و بدآموزي ها منتسب به كساني بود كه خود را آماده مي كردند تا در صورت موفقيت ، بر امور شهر نظارت كرده ، در حفظ بيت المال كوشا بوده و در سامان دادن به امور شهري تلاش بي وقفه نمايند .

در برخي شهرها حجم پوسترهاي تبليغاتي چنان بود كه در خيابان هاي اصلي ، تونلي از انواع كاغذهاي رنگارنگ در اندازه هاي مختلف با شعارهاي گوناگون ساخته شده بود . براي بسياري از رهگذران اين سئوال پيش مي آمد كه براستي اين همه اسراف و بر باد دادن سرمايه هاي شخصي و ملي چرا ؟ آيا شيوه هاي بهتر و دين پسندي در امر تبليغات وجود ندارد ؟ آيا قانونگذاران ، اسراف در شيوه هاي تبليغاتي و مشكلات مالي دولت و مردم را ناديده مي گيرند ؟ تنگناهاي اقتصادي و كاهش درآمدهاي ملي ، چنان است كه صرفه جويي ودقت در هزينه ها را بطور جدي طلب مي كند .

قانونگذاران و مجريان در چنين شرايطي ، در برابر مصرف بي رويه كاغذ و مواد چاپي كه در مجموع مي توان گفت ناچيزترين اثر مثبت فرهنگي را دارد ، موضع شايسته اي اتخاذ نكردند . وقتي خانواده ها در تأمين دفتر و كتاب فرزندان خود ، با مشكل مواجه هستند و معلمين از كمبود امكانات آموزشي رنج مي برند و برخي امتحانات را به جهت مشكل تأمين كاغذ و مواد چاپي ، به تذخير انداخته يا حذف مي كنند ، چرا بايد در خيابان هاي اين كشور و در زير پاي عابرين ، صدها تن كاغذ مربوط به پيام هاي انتخاباتي بر زمين ريخته شود ؟ مگر غير از اين است كه با اين اسراف فوق العاده ، بخشي از بودجه دولت جهت ورود كاغذ و مواد چاپي از خارج اختصاص خواهد يافت ؟ آيا همين مسئله بالا رفتن نرخ لوازم التحرير را به دنبال نداشته است ؟

كدام قانون اجازه داده در جلو چشم ميليونها نفر ، ثروت و سرمايه هاي ملي به هدر روند و سپس بر آن نام «مبارزات انتخاباتي» نهاده شود ؟! كدام ارزش و دستور ديني بر چنين كاري صحه نهاده است ؟ قانون براي رشد و توسعه مملكت و عزت و سربلندي زندگي فردي و اجتماعي است ، نه براي ژست هاي روشنفكري و تقليدهايي كه «خلق» را «بر باد» مي دهد و «دو صد لعنت» را به دنبال دارد .

مگر نه اين است كه ايجاد جو سنگين تبليغاتي و اسراف و چاپ پوسترهاي رنگارنگ و اتكاء به پول و ثروت و سفره هاي رنگين انداختن و وعده هاي ناشدني دادن تقليدي ناشيانه از بيگانگان بوده و شايسته جامعه اسلامي نيست ؟ مجلس و دولت مي بايست تجديد نظري انقلابي در قوانين موجود كنند و راه هاي تازه و دين پسندي در پيش گيرند تا در انتخابات آينده تجربه هاي تلخ تكرار نشود .

اگر همه راه هاي ممكن در اين زمينه بررسي شود ، نتايج مطلوبي بدست خواهد آمد . از جمله محورهاي زير را مي توان مورد بررسي قرار داد :

- محدوديت پوسترهاي تبليغاتي از نظر اندازه و تعداد

- استفاده از صدا و سيما و بخصوص شبكه هاي استاني

- برخورد جدي با نامزدهايي كه در زمان تبليغ به اماكن شخصي و دولتي آسيب مي رسانند .

- توجه به تخصص نامزد هاي انتخاباتي

- واريز مبلغ معيني از سوي نامزدهاي انتخاباتي به حساب شهرداري ها جهت پاكسازي شهر پس از انتخابات

اميد است صاحب منصبان و طراحان امور براي انتخابات آينده نواقص قانون را به جد بررسي و تصميم شايسته اي اتخاذ نمايند . بدون شك هر تصميمي كه در جهت حفظ سرمايه هاي مملكت و بهينه سازي امور و پيشگيري از انحرافات فرهنگي اتخاذ شود ، مورد حمايت مردم قرار خواهد گرفت . ;